Yalçın Küçük "Atını vuran kovboy" benzetmesi yapmıştı da münasebetsiz bulmuştum. Maalesef haklı çıktı.
Artık o bir atını vuran kovboy.
Hatta daha fazlası...
Çünkü neye binmek istiyorsa daha binmeden onu vuruyor.
Söylemeye dilim varmıyor ama Kılıçdaroğlu galiba bunu huy edindi. Dersim mevzuundan 35'inci maddenin değiştirilmesine kadar bu böyle.
Mesela havuzlu villa diye diye yeri göğü inletti, havuzlu villası ortaya çıktı. 12 Eylül referandumunda "hayır" denilsin diye meydan meydan dolaştı, kendisi oy kullanamadı.
Demem o ki, neyi eline alsa elinde patlıyor.
Her mevzunun ardından elinde bomba patlayan bir çizgi film kahramanı gibi hurdahaş hale gelmesinin başka ne sebebi olabilir ki.
Gelgelelim bu sefer bambaşka bir şey yaptı. Atını vuran kovboyun çok ötesinde bir şey!..
Önce atını vurdu, sonra binmeye çalıştı.
Milletvekili emekli maaşlarını 5 binden 8 bin liraya çıkaran "düzenleme" hakkındaki akıl almaz tutumunun inanın başka bir izahı yok.
Önüne cillop gibi bir mevzu düştü; cibilliyetin elverdiğince popülizmin dibini bul, köpürt köpürtebildiğin kadar!
Ey halkım, ey emekçim, ey dul ve yetimim diyerek hançereni yırtarcasına haykır: "Size üç kuruşu çok görenler bir gecede milletvekili maaşlarına 3 bin lira zam yaptılar..."
Grup Başkan Vekili Emine Ülker Tarhan söz konusu "düzenleme" hakkında "Sayın başkan, biz de katılıyoruz..." dedi.
Sonra da kabul oyu vererek bu "düzenlemeye" katıldığını gösteren Ahmet Toptaş parti disiplinine verildi.
Kılıçdaroğlu bununla da yetinmemiş anlaşılan. Derya Sazak'ın dünkü yazısından öğrendiğimiz kadarıyla "Silivri'deki milletvekillerini serbest bıraksınlar destekleyelim..." demiş.
Kıyak emekliliğe karşın Mustafa Balbay.
Kıyak emekliliğe karşın Mehmet Haberal.
Kıyak kafa valla!
İşte bu kıyak kafayla mezkur "düzenlemeyi" Anayasa Mahkemesi'ne taşımaya çalışıyorlar.
Sayın Kılıçdaroğlu gerçekten de çok tuhaf bir lider.
Bunun için olsa gerek herkes bir tarifini yapmaya çalışıyor.
Talep var ki arz ediliyor.
İnsanoğlu böyledir; anlayamadığı şeylerin tarifini ister.
"Bu ne?"
"Burun..."
"Bu ne?"
"Silgi..."
"Bu ne?"
"Kalem..."
"Bu ne?"
"Gandi Kemal..."
Bir müddet böyle gitti.
Bir müddet dediğim o kadar uzun boylu değil. Herhangi bir insan evladının çoraplarını çıkarıp masanın üzerine çıkabileceği süreden biraz daha fazla işte!
Çünkü gömleği fark edilince "Gandi Kemal" anında "Etro Kemal" oldu.
Sonra da "Çarkçı Kemal" denilmeye başlandı.
Doğrusunu isterseniz hepten de yakışıksız bir "tarif" değildi.
Daha evvel söylemiştim yine söyleyeyim: İktidardayken sözünde durmaz hadi anlarız, bu daha muhalefetteyken sözünde duramadı.
Terör saldırısı nedeniyle sabah hükümet istifa etsin dedi, akşam "Hükümet istifa etsin anlamında söylemedim..." yollu bir açıklama yaptı.
Hal böyle olunca tarifler de çeşitlendi: Çarkçı Kemal, Etro Kemal, Ortopedik Kemal, Halkçı Kemal, Gandi Kemal...
Bütün bu Kemal'ler yetmiyormuş gibi...
"Silivri'deki milletvekillerini serbest bıraksınlar destekleyelim..." demişse, nur topu gibi bir Kemal'imiz daha olacak: "Şantajcı Kemal"
